โลกรอดเพราะกตัญญู โลกคือพ่อแม่ของสรรพสิ่งในพื้นที่ชีวิตมนุษย์นี้ ไม่มีโลกก็ไม่มีเรา โลกให้ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งทางวัตถุและทางจิตใจ ปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นในโลกนี้เป็นเพราะการศึกษานั้นไม่สอนให้คนมีจิตสำนึกและรู้จักโลกให้ถูกต้องมากพอ คนเป็นผู้ใช้และผู้รับจากโลก โลกเป็นของฉัน? ติดโลก เป็นทาสของโลก มากกว่าอยากอยู่เหนือโลก การปฏิรูปการศึกษาสาระสำคัญที่แท้จริงนั้น ต้องสอนคนให้รู้แจ้งทั้งโลกภายนอกและโลกภายในอย่างถึงที่สุด จนรู้จักพระคุณและมีจิตสำนึกกตัญญูต่อสรรพสิ่งอย่างเป็นอื่นมิได้ ด้วยปัญญาเข้าถึงความจริงของธรรมชาติ หยั่งรู้เหตุปัจจัยการปรุงแต่ง เปลี่ยนแปลง อาศัยกันและกันแล้วเกิดขึ้น ไม่มีสิ่งใดมีตัวตนที่แท้จริงเมื่อแต่ละคนมีปัญญาเข้าถึงสภาวธรรม หยั่งเห็นสัจจธรรม รู้จักปฏิบัติธรรมจนเกิดผลเป็นปฏิเวธธรรม เมื่อนั้นเขาจะเป็นผู้กตัญญูต่อโลกได้อย่างแท้จริง รู้การ “เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ไม่ประมาท มีสติขณะผัสสะ ไม่ให้เกิดความทุกข์ รีบเร่งทำความดี ทำหน้าที่ให้ถูกต้อง” รีบสร้างเด็กให้เป็นเด็กสร้างโลก กตัญญูต่อโลก ก่อนที่จะไม่มีโลกให้กตัญญู